ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΓΙΑ ΜΟΝΙΜΗ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ Η ΧΩΡΑ!

 ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΣΑ ISKRA

ΣΤΥΓΝΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΕ-ΤΡΟΪΚΑΣ ΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

ΠΡΟΣ ΠΛΗΡΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΚΑΘΕ ΙΧΝΟΥΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ

Φαίνεται πως οι προαναγγελθέντες σχεδιασμοί Μέρκελ και Σόιμπλε για μονιμοποίηση της δημοσιονομικής επιτήρησης τόσο της Ελλάδας όσο και άλλων ευρωπαϊκών χωρών (βλ. ευρωπεριφέρεια) μέσω της εγκαθίδρυσης ειδικών επιτροπών εμπειρογνομόνων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο αρχίζουν να παίρνουν σάρκα και οστά!

ΜΙΑ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ

Πιερ Κλαστρ Η εθνοκτονία ως βασικό στοιχείο του κυρίαρχου πολιτισμού
25/04/2012 | » Republication

Ο όρος «Εθνοκτονία» δεν υπήρχε πριν από κάποια χρόνια και ωστόσο πρόσφατα άρχισε να διαδίδεται με αρκετά ταχείς ρυθμούς στον χώρο που ουσιαστικά ανήκει η Εθνολογία. Πριν μιλήσουμε όμως γι’ αυτήν, θα αναφερθούμε επίσης και στον όρο «Γενοκτονία» σχετικά με το πώς η τελευταία εκδηλώνεται στην πραγματικότητα.

Η νομική έννοια της «Γενοκτονίας» εμφανίζεται στην δίκη της Νυρεμβέργης και αναφέρεται σε έναν ορισμένο τύπο εγκλήματος πολέμου που έως τότε ήταν σχεδόν ασήμαντος, ή μάλλον ακριβέστερα αποδίδεται στην πρώτη νομικά καταχωρημένη διάπραξη αυτού του εγκλήματος: την συστηματική εξόντωση κάποιων «κατώτερων» λαών στην Ευρώπη από τους Ναζί. Το έγκλημα αυτό που νομικά ορίζεται ως «γενοκτονία» έχει ως αφετηρία του τον ρατσισμό και απλώς αποτελεί την λογική και μοιραία του συνέπεια όταν εκείνος μπορέσει να αναπτυχθεί ελεύθερα, όπως συνέβη στην περίπτωση της ναζιστικής Γερμανίας.

ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟΣ ΑΝΑΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ !

Του ΣΤΑΘΗ ΚΟΥΒΕΛΑΚΗ*

Συνέντευξη στον 'Παρατηρητή' της Ίσκρα

Ας αρχίσουμε με μια προσωπική ερώτηση. Τα δύο τελευταία χρόνια έχεις επιχειρηματολογήσει υπέρ μιας εναλλακτικής ατζέντας της Αριστεράς με αιχμές τη στάση πληρωμών και την έξοδο από το ευρώ. Γιατί συμμετέχεις σε ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ που δεν υπερασπίζεται τέτοιες θέσεις;

Οι θέσεις μου σ'αυτά τα θέματα δεν έχουν αλλάξει στο παραμικρό. Εξ'αλλου, τις επόμενες μέρες θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Λιβάνη ένα μικρό βιβλίο που έχω γράψει με τον Κώστα Λαπαβίτσα, με τίτλο 'Κρίση και αριστερή διέξοδος', όπου αναπτύσουμε με συμπυκνωμένο τρόπο αυτό το σκεπτικό. Πιστεύω ότι αυτή η συζήτηση δεν έχει κλείσει αλλά αντίθετα ότι μόλις αρχίζει. Και τούτο γιατί τα θέματα αυτά δεν είναι πίσω μας αλλά μπροστά μας. Ούτε το χρέος είναι βιώσιμο, ούτε η ευρωζώνη στη σημερινή της μορφή και, το πιθανότερο, ούτε η ίδια η ΕΕ. Επιπλέον αυτή η συζήτηση διαπερνά όλη την Αριστερά, συμπεριλαμβανομένου βεβαίως και του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος συμπεριλαμβάνει δυνάμεις που υποστηρίζουν θέσεις παρόμοιες με τις δικές μου ή πολύ κοντινές. Το ρεύμα αυτό μπορεί να είναι προς το παρόν μειοψηφικό αλλά υπάρχει κατ'αρχήν μέσα στην κοινωνία και κατά δεύτερο λόγο στα πολιτικά μορφώματα της Αριστεράς όπου αποτελεί τον κύριο άξονα στρατηγικής συζήτησης και αντιπαράθεσης.

Η Κυβέρνηση της Αριστεράς και η ηγεσία του ΚΚΕ

Η δημοσκοπική άνοδος του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ και η κατάρρευση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δείχνουν ότι η Αριστερά θα μπορούσε στην επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση να διεκδικήσει ακόμη και την κυβέρνηση. Ένα μέτωπο της Αριστεράς μ’ ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα και με στόχο την εξουσία θα μπορούσε να αλλάξει αποφασιστικά το συσχετισμό δυνάμεων ταχύτατα. Η προοπτική εξουσίας θα συσπείρωνε πλατειά στρώματα της εργατικής τάξης, θα επιτάχυνε την αποσύνθεση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και θα αποδυνάμωνε τις εφεδρείες της αστικής τάξης, όπως το κόμμα του Καμένου. Μία τέτοια ενωτική, σοσιαλιστική πρόταση εξουσίας της Αριστεράς, θα άνοιγε στις μάζες καινούριες προοπτικές και θα αύξανε την πολιτική δύναμη της εργατικής τάξης. Η ψυχολογία της ήττας και της απελπισίας θα έδιναν την θέση τους στην ελπίδα και τον ενθουσιασμό. Η ηγεσία του ΚΚΕ όμως, αποκρούει πεισματικά κάθε έκκληση για ενότητα, τόσο σε επίπεδο δράσης, όσο και σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Ακόμη πιο αποφασιστικά, αποκρούει τις εκκλήσεις για ενότητα που αναφέρονται σε ένα μέτωπο με στόχο μια κυβέρνηση της Αριστεράς.

Ηλίας Κυρούσης (Μαρξιστική Φωνή)

ΜΕΤΩΠΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ: ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΣΤΑΥΡΩΝΟΥΜΕ ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Πολλοί συναγωνιστές και συναγωνίστριες ξεκινήσαμε πριν δύο χρόνια την προσπάθεια για τη συγκρότηση ενός Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής. Δώσαμε τη μάχη για το «ΜΕΤΩΠΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ- ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΤΤΙΚΗ » και 31.000 άνθρωποι του έδωσαν την εμπιστοσύνη τους. Μέχρι στιγμής η προσπάθεια δεν καρποφόρησε. Ο σπόρος έπεσε. Συνεχίζουμε. Παίρνουμε νέες ενωτικές πρωτοβουλίες από τις 7 Μάη. Ανάμεσα στον αναχωρητισμό του ΚΚΕ, τις αγκυλώσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τις ταλαντεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ έχουμε να επιλέξουμε το ψηφοδέλτιο που βρίσκεται πιο κοντά στην αναγκαιότητα της μετωπικής, ριζοσπαστικής δράσης. Και γι' αυτό επιλέγουμε το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ - Ε.Κ.Μ. όπου μετέχουν και συντρόφισσες, σύντροφοι και οργανώσεις που συμμετέχουν στο Μ.Α.Α.

ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ: ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΚΑΖΑΚΗΣ

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Ο δικομματισμός παίζει τα "ρέστα" του... Σε μια χαμένη "παρτίδα" ρίχνει και τα τελευταία του "χαρτιά", που είναι ο Καζάκης και η Παπαρήγα. Οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος... τα σταλινικά εργαλεία του παρακράτους.

Ελάχιστες ημέρες μας χωρίζουν από τις πιο κρίσιμες εκλογές της Μεταπολίτευσης και οι μάσκες αρχίζουν να "πέφτουν" η μία μετά την άλλη. Οι "πολυτέλειες", που απολάμβανε ο δικομματισμός μέχρι τώρα, φαίνεται πλέον ότι αποτελούν παρελθόν. Ο πάλαι ποτέ πανίσχυρος δικομματισμός αρχίζει και ξοδεύει τις εφεδρείες του. Αποκαλύπτει τα "δεκανίκια" του και αυτό είναι τραγικό γι' αυτόν, γιατί σε περίπτωση ήττας του δεν υπάρχει πλέον ασφαλής δρόμος γυρισμού. Αν χάσει τη μάχη των προσεχών εκλογών, χάνεται για πάντα. Υποχωρώντας, προκειμένου να επιβιώσει, "καίει" τις "γέφυρες" ασφαλείας και μπαίνει σε έναν μονόδρομο προς την καταστροφή.

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΛΙΑΚΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ

Της ΑΡΙΑΔΝΗΣ ΑΛΑΒΑΝΟΥ*

Όπως οι Βρυξέλλες, με τον άστατο καιρό τους, έτσι και η κρίση του ευρώ πέρασε μια σύντομη λιακάδα, αλλά τώρα ο ουρανός γεμίζει με βαριά σύννεφα. Αυτά γράφει ο Economist (21/4). Η λιακάδα ήταν το 1 τρισ. ευρώ φθηνών τριετών δανείων που διοχέτευσε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) στις εμπορικές τράπεζες της Ευρωζώνης – τι άλλο θα θεωρούσε "λιακάδα" αυτό το περιοδικό; Τα σύννεφα της καταιγίδας μαζεύονται κυρίως πάνω από την Ισπανία, τα επιτόκια των ισπανικών ομολόγων αυξάνονται επικίνδυνα και από κοντά ακολουθούν των ιταλικών. Οι δύο αυτές χώρες κατά πάσα πιθανότητα δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στη συμφωνημένη με τις Βρυξέλλες μείωση των ελλειμμάτων τους φέτος και τον επόμενο χρόνο. Ίσως και η Πορτογαλία χρειαστεί κι άλλη "διάσωση".

Η ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Παγκόσμια αίσθηση προκάλεσε η ετήσια έκθεση του ΟΟΣΑ, η οποία αποκάλυψε σε όλη την έκταση πόσο ολέθρια χρονιά υπήρξε το 2011 για τα εισοδήματα των Ελλήνων. Οσο κι αν ακούγεται απίστευτο, μειώθηκαν κατά… 23,1% και στην πραγματικότητα κατά 25,3%, αν ληφθεί υπόψη και ο πληθωρισμός! Χάσαμε δηλαδή το ένα τέταρτο κατά μέσο όρο του εισοδήματός μας μέσα σε μία και μόνη χρονιά – ούτε σε πόλεμο δεν είναι τόσο απότομη η πτώση του εισοδήματος! Από 20.457 ευρώ που ήταν το 2010 οι μέσες ακαθάριστες αποδοχές των Ελλήνων, έπεσαν στα 15.729 ευρώ το 2011.

Ελλάς - Γαλλία… ανοησία

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Ένας απίστευτος ξαφνικός έρωτας για τον Ολάντ έχει προκύψει τις τελευταίες μέρες στη χώρα μας. Ανάλογος, ίσως, του… «πανικού» που έχει καταλάβει τις αγορές εν όψει της σχεδόν βέβαιης εκλογής του Φρανσουά στη θέση του Σαρκοζί. Ξαφνικά ο… «άχρωμος και άοσμος» Ολάντ τείνει να αναγορευθεί σε οιονεί σωτήρα της Ελλάδας από την «άσπλαχνη» Γερμανία. Προπαγάνδα πανικόβλητων, απίστευτη προχειρότητα ή απλώς… ανοησία; Υποτίθεται, λοιπόν, ότι ο Ολάντ αμφισβητεί το γερμανικής εμπνεύσεως Δημοσιονομικό Σύμφωνο, κοινώς το σύμφωνο μόνιμης λιτότητας. Είναι όμως έτσι; Η απάντηση είναι, δυστυχώς, κατηγορηματική: Όχι. Ο Ολάντ, στο πλαίσιο της προεκλογικής του εκστρατείας, και μόνο γι’ αυτό, ποτέ δεν ζήτησε κάτι περισσότερο από μια «επένδυση» του συγκεκριμένου συμφώνου με προβλέψεις ανάπτυξης.

Πόσο αντιμνημονιακό είναι το πρόγραμμα των "Ανεξάρτητων Ελλήνων" του κ. Π. Καμμένου;

 Πατέλης Δημήτρης – Τζελέπης Γιώργος

Η προεκλογική περίοδος μοιάζει να λειτουργεί ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ για ορισμένες βαθιά καθεστωτικές δυνάμεις, οι οποίες δείχνουν να υψώνουν “αντιμνημονιακά” λάβαρα… Επειδή η διάκριση και συσπείρωση των αντιμνημονιακών δυνάμεων φαίνεται να προβάλλει ως πάνδημο αίτημα, έχει ιδιαίτερη σημασία να προσδιοριστεί συγκεκριμένα και προγραμματικά τι σημαίνει “αντιμνημονιακός”. Ο κ. Π. Καμμένος έχει ενθουσιάσει ορισμένου τύπου κοινό με τις τελευταίες του ρητορικές παρεμβάσεις. Συγκρότησε κόμμα με στελέχη προερχόμενα βασικά από την κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ., τα οποία έχουν ψηφίσει περί τα 70% των μνημονιακών νομοθετημάτων της κυβέρνησης. Μήπως όμως όλα αυτά τα δοκιμασμένα καθεστωτικά στελέχη είδαν αίφνης το φως το αληθινόν, μετάνοιωσαν, και προσχώρησαν σε συνεπείς θέσεις; Ο προεκλογικός οίστρος, οι καιροσκοπικές αναζητήσεις εκλογικών συμπράξεων από ποικίλες “συνεπείς αντιμνημονιακές δυνάμεις”, καθώς και ποικίλες επιτυχείς ή ανεπιτυχείς προσπάθειες προεκλογικών μετεγγραφών, έχουν καταπλήξει το κοινό, που αναρωτιέται εάν και κατά πόσο υπαρχει εδώ καιροσκοπισμός και τυχοδιωκτικές κυβισθήσεις ή προγραμματική σύγκλιση.

Eκλογές 2012: Ψηφίζουμε στην Ελλάδα για να υπερασπιστούμε τις κοινωνικές κατακτήσεις σε όλη την Ευρώπη

Ανημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο απο την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στην Ελλάδα, από τις Βρυξέλλες. Καλούν τους  συμπατριώτες μας που διαμένουν στο Βέλγιο να ψηφίσουν αντιμνημονιακές δυνάμεις με αντικαπιταλιστική και διεθνιστική στάση και να επιλέξουν ανάμεσα στο  ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Μετά από τρία χρόνια διακυβέρνησης από κυβερνήσεις στερημένες κάθε δημοκρατικής και κοινωνικής νομιμοποίησης, υπό τις διαταγές της ΕΕ και του ΔΝΤ, μετά από δύο μνημόνια, καθημερινές συνταγματικές εκτροπές και μια λαίλαπα αντιλαϊκών μέτρων, που γκρεμίζουν εργατικά κεκτημένα δεκαετιών, ο ελληνικός λαός κατόρθωσε να επιβάλει τη βούλησή του, παρά τις  συντονισμένες προσπάθειες αναβολής των εκλογών με κάθε μέσο, και θα έχει επιτέλους το δικαίωμα να εκφραστεί δημοκρατικά στις σημαντικότερες ίσως εκλογές της νεότερης ιστορίας του, στις 6 Μάη.

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στην Ελλάδα, από τις Βρυξέλλες

Προγραμματικό πλαίσιο για μια «κυβέρνηση της Αριστεράς» - για την αριστερή απάντηση στις εκλογές και μετά απ’ αυτές

Η σημασία των επερχόμενων εκλογών έγκειται στο κατά πόσο από την κάλπη θα προκύψει η δυνατότητα σταθεροποίησης του συστήματος «μνημονιακής» διακυβέρνησης από τα κόμματα του μαύρου μπλοκ, πρωτίστως το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ ή αντίθετα θα μπούμε σε μια περίοδο συστημικής αστάθειας με ανοιχτό ορίζοντα για τις εργατικές και λαϊκές διεκδικήσεις, για την αμφισβήτηση και ανατροπή όλου του «μνημονιακού» πλαισίου και των μέτρων που πάρθηκαν και συνεχίζουν να παίρνονται. Από αυτή την διαπίστωση προκύπτουν τα καθήκοντα της αριστεράς και αποκτά νόημα το σύνθημα για «κυβέρνηση της αριστεράς».

Ωστόσο η σημασία αυτής της εκλογικής αναμέτρησης δεν πρέπει να κατανοηθεί ως μια μάχη δίχως αύριο καθώς οι ίδιοι οι όροι της κρίσης σε Ευρώπη και Ελλάδα δεν αφήνουν περιθώριο για την άμεση και οριστική διευθέτηση των αντιθέσεων προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση σε ένα μόνο επεισόδιο, αυτό των επερχόμενων εκλογών.

Το σύνθημα για «κυβέρνηση της αριστεράς» έχει νόημα και περιεχόμενο αφενός από την σαφή στόχευσή του για την συμπαράταξη της αριστεράς (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και αφετέρου από τις προγραμματικές αιχμές που αντιστοιχούν σε μια τέτοια ανατροπή. Ως εκ τούτου καθίσταται απολύτως διακριτός στόχος από κάθε άλλη εκδοχή «αντιμνημονιακής κυβέρνησης».

Γιώργος Σαπουνάς υποψήφιος ΣΥΡΙΖΑ Β' Αθηνών

Από τι ακριβώς θα ξεβρομίσει ο τόπος με ψήφο στη Χρυσή Αυγή;

Μετράμε ήδη ενάμισι εκατομμύριο ανέργους και άλλο μισό εκατομμύριο ανθρώπων  που δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται. Θλιβερή είναι και η εικόνα των κλειστών μαγαζιών στα κέντρα όλων των πόλεων, από την Αθήνα έως την απομακρυσμένη επαρχία. Είναι αφόρητη η πραγματικότητα των χρεών, των απλήρωτων λογαριασμών, των αδιεξόδων, του φόβου και της αίσθησης ανασφάλειας κι ασφυξίας που με λόγια, δύσκολα περιγράφεται. Να γιατί ξεχειλίζει ο  θυμός. Είναι η διάψευση των ελπίδων. Φουντώνει ο ορμή για εκδίκηση ενάντια στην κοροϊδία και το ψέμα. Τμήμα ενός τέτοιου κόσμου του μόχθου, αλλά και της απόγνωσης στρέφεται στη Χρυσή Αυγή θεωρώντας πως έτσι στέλνει ένα μήνυμα στο πολιτικό σύστημα ψηφίζοντας «ακραία» και τιμωρώντας τους «αλήτες προδότες πολιτικούς». Πρέπει όμως να αναδειχθούν  οι αιτίες, να  τσακιστούν  τα προβλήματα στη ρίζα τους. Σ’ αυτό το πεδίο οφείλουμε να κρίνουμε αυστηρά το φασιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής και να δούμε τι απαντήσεις δίνει και σε ποια σχέδια εντάσσεται.

Κώστας Γούσης, Παναγιώτης Μαυροειδής

ΤΟ ΔΝΤ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ

Δεν φταίει ο τόπος για τα δεινά μας, αλλά η διακυβέρνηση του – η οποία δυστυχώς έχει διαφθείρει ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία, σε σημείο που να ντρέπεται κανείς για τους συμπατριώτες του, να σιχαίνεται στην κυριολεξία την Πολιτική και να θέλει να μεταναστεύσει ξανά, εγκαταλείποντας την πατρίδα του σε όλους αυτούς, οι οποίοι την κατέστρεψαν τα τελευταία τριάντα χρόνια. Ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται «πειραματικά» τη χώρα μας το ΔΝΤ, είναι απίστευτα ευρηματικός – σε σημείο που να προκαλεί δυστυχώς το θαυμασμό μας (όπως επίσης η «χρήση» σοσιαλιστικών καθεστώτων, από τα παιδιά του Σικάγου, κατά τη διάρκεια των «επιθέσεων» τους). Ειδικότερα, φαίνεται ότι χρησιμοποιεί εκείνο το ψυχολογικό «εργαλείο», σύμφωνα με το οποίο όταν ταΐζεις ένα σκυλί με συνεχώς λιγότερη τροφή, αφενός μεν τρέχει διαρκώς από πίσω σου, αφετέρου συνηθίζει να απασχολείται με το πόσο πιο μικρή θα είναι η επόμενη «μερίδα», ξεχνώντας εντελώς την προηγούμενη.

Βασίλης Βιλιάρδος

Τα πλεονεκτήματα της εξόδου από την ευρωζώνη.

Στέργιος Σκαπέρδας, Καθηγητής Οικονομικών, University of California, Irvine

Mε την εξαίρεση της Κατοχής, η Ελλάδα βρίσκεται στη μέση της βαθύτερης ύφεσης που έχει γνωρίσει στην ιστορία της. Χωρίς καμιά ένδειξη πως οι πολιτικές της τρόικας οδηγούν σε ανάκαμψη και χωρίς δυνατότητα ανεξάρτητης εθνικής πολιτικής, όσο παρατείνεται η παραμονή στην Ευρωζώνη τόσο περισσότερο θα υποθηκεύεται το μέλλον της χώρας για δεκαετίες.

Αν και ανεξάρτητοι ειδήμονες θεωρούν την έξοδο από την Ευρωζώνη αυτονόητη, η μυθολογία, η κινδυνολογία και η καταστροφολογία για τη δραχμή στα κυρίαρχα ελληνικά ΜΜΕ έχουν διαμορφώσει ένα εικονικό παράλληλο σύμπαν για πολλούς Έλληνες, όπου η κοινωνική και εθνική καταστροφή είναι «διάσωση» και η διάσωση είναι «καταστροφή».

Σε σχέση με την πραγματική καταστροφή που συντελείται τώρα και η οποία θα συνεχιστεί για το ορατό μέλλον, αν συνεχιστούν οι πολιτικές της τρόικας, η έξοδος από την Ευρωζώνη έχει πολλά πλεονεκτήματα.

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΣΑΜΑΡΑΣ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ!

Τα πιο πολλά απο αυτά τα έχει διαρρεύσει η Τρόικα είτε επίσημα είτε ανεπίσημα για να τα εμπεδώσει ο κόσμος! Άλλωστε δηλώνουν όπου βρεθούν και όπου σταθούν οτι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν υπογράψει και έχουν δεσμευτεί οτι θα εφαρμόσουν πλήρως το Μνημόνιο 2 αλλά και τα όποια Μεσοπρόθεσμα προκύψουν.

Εκλογικό επίδικο η επιβίωση της χώρας και της κοινωνίας

 

 Νάντια Βαλαβάνη

Συνέντευξη στο “Δρόμο”, 21/4/2012 1. Γιατί αυτές οι εκλογές είναι διαφορετικές από όλες τις προηγούμενες; Στις εκλογικές αναμετρήσεις της προηγούμενης δεκαετίας από μεριάς των λαϊκών δυνάμεων και της Αριστεράς διακυβευόταν κυρίως η ανακοπή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και των συνεπειών της: Με φορέα, πλέον, κυβερνήσεις της Ν.Δ. και σε επιταχυνόμενους - μετά τη σημαντική ώθηση που της είχαν δώσει οι κυβερνήσεις Σημίτη – ρυθμούς αυτή η πολιτική συνέχιζε να παραδίδει τον δημόσιο πλούτο στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Ενώ στις συνθήκες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης από το 2008 με επιθετικές πολιτικές ανάκαμψης των κερδών και κατευθύνοντας τεράστια «πακέτα» στον πιο κερδοφόρο κλάδο της 10ετίας, τις τράπεζες, επιδείνωνε τη ζωή της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζόμενων. Το εκλογικό αποτέλεσμα του 2009 με την άνετη νίκη του ΠΑΣΟΚ χάρη στην εμβληματική προγραμματική υπόσχεση «λεφτά (για κοινωνικές παροχές) υπάρχουν» δε σηματοδοτούσε την καταδίκη από πλατιά λαϊκά στρώματα μόνο του κόμματος που ήταν υπεύθυνο για την παρακμή των τελευταίων πέντε χρόνων, αλλά συνολικότερα της λεγόμενης «σταθεροποιητικής» πολιτικής. Ο τρόπος καταδίκης της, ωστόσο, δε δημιουργούσε διόδους διεξόδου από το δικομματισμό, από το «μίγμα» πελατειακών εξαρτήσεων, καλλιεργούμενων ψευδαισθήσεων και αυταπατών αυτών των ίδιων πλατιών λαϊκών στρωμάτων.

Ο ΣΑΡΚΟΖΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΗΔΗ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Δεν παρουσίασαν καμία έκπληξη τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία. Ο πολιτικά ξεγραμμένος ήδη απερχόμενος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί δεν κατάφερε να σημειώσει ούτε καν μια «νίκη παρηγοριάς» επικρατώντας του σοσιαλιστή αντιπάλου του, έστω μόνο στον πρώτο γύρο, ώστε να μπορεί τουλάχιστον να ισχυρίζεται ότι αυτός ήταν υπέρτερος του Φρανσουά Ολάντ στη διαπροσωπική τους αναμέτρηση, αλλά έχασε στον δεύτερο γύρο επειδή δεν είχε αξιόλογους συμμάχους. Ο Ολάντ προηγήθηκε του Σαρκοζί και στον πρώτο γύρο με μιάμιση εκατοστιαία μονάδα διαφορά – 28,6% έναντι 27,1%.

ΕΠΑΜ: ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΝΕΟ ΕΑΜ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ «ΒΑΡΚΙΖΑ» ΜΕ ΤΗ ΔΕΞΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Του Γιώργου Κρεασίδη ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ”Πρίν”

Η ανακοίνωση ότι το ΕΠΑΜ και ο Δημήτρης Καζάκης θα συνεργαστούν εκλογικά με τη δεξιά Δημοκρατική Αναγέννηση του Στέλιου Παπαθεμελή, ήταν ίσως για αρκετούς μια έκπληξη. Ταυτόχρονα ήταν όμως για όλους το τέλος της φιλόδοξης προσπάθειας για αντιμνημονιακή πολιτική παρέμβαση με μαζικούς όρους, που θα απευθυνόταν σε όσους νιώθουν προδομένοι από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, πέρα όμως από την Αριστερά και χωρίς τα «εμπόδια» που κουβαλά.

Με μια αριστερόστροφη ανάλυση για την κρίση και το χρέος, αλλά και με απόσταση ασφαλείας από τη σοσιαλιστική προοπτική και τον κομμουνισμό, με μαχητικό λόγο ενάντια σε τρόικα, τράπεζες και πολιτική ολιγαρχία, αλλά χωρίς σαφή αναφορά στο εργατικό κίνημα, ο Δ. Καζάκης και το ΕΠΑΜ προσπάθησαν να κερδίσουν από την κρίση του πολιτικού συστήματος τον κόσμο που δίσταζε να ταυτιστεί με τις δυνάμεις της Αριστεράς, συχνά με δική της ευθύνη.

Αργεντινή: Εθνικοποίηση, κόντρα στην παρακμή

Η απόφαση της προέδρου της Αργεντινής να επαν-εθνικοποιήσει την πετρελαϊκή εταιρεία YZF που ανήκε στην ισπανική πολυεθνική Repsol κατέστη αναγκαία λόγω της εικόνας κατάρρευσης που επικρατούσε τα τελευταία χρόνια από τη στιγμή που η εταιρεία έστελνε τα κέρδη στο εξωτερικό, αρνούμενη να προβεί στις αναγκαίες επενδύσεις. Κι όμως οι ιδιωτικοποιήσεις και η ασύδοτη δράση του πολυεθνικού μονοπωλιακού κεφαλαίου από χώρα σε χώρα, δεν αποτελούν μονόδρομο! Η απόφαση της προέδρου της Αργεντινής, Χριστίνα Κίρχνερ, την προηγούμενη Δευτέρα να εθνικοποιήσει το 51% του ενεργειακού κολοσσού YPF που ανήκει στην ισπανική πολυεθνική Repsol έδειξε ότι ακόμη και σήμερα, παρά την ύπαρξη μιας σειράς διεθνών νόμων και συμφωνιών που θωρακίζουν την δράση των πολυεθνικών, το πολυεθνικό κεφάλαιο μπορεί να εθνικοποιηθεί και οι υπερεθνικές επενδύσεις να γίνουν μπούμερανγκ!

Λεωνίδας Βατικιώτης

Ότι απέμεινε από την εκφυλιστική μετάλλαξη του ΕΠΑΜ θέτει εκ των πραγμάτων εαυτόν εκτός της νομοτελούς προοπτικής του μετώπου.

του Δημήτρη Πατέλη 

Αναδημοσίευση απο το http://www.alfavita.gr/artrog.php?id=62543

Ότι απέμεινε από την εκφυλιστική μετάλλαξη του ΕΠΑΜ θέτει εκ των πραγμάτων εαυτόν εκτός της νομοτελούς προοπτικής του μετώπου.

Οι δεσμοί που χτίσαμε, είναι παρακαταθήκη για τους νικηφόρους αγώνες που έρχονται.

Τον Ιούλιο του 2011 ιδρύθηκε το ΕΠΑΜ ως καρπός της ανάγκης μετωπικής συγκρότησης του αγώνα του λαού μας, σε συνθήκες πρωτοφανούς κρίσης και κοινωνικού πολέμου. Ενός πολέμου που έχει εξαπολύσει το καθεστώς των πλέον επιθετικών κύκλων του διεθνούς και ντόπιου κεφαλαίου για την αποικιοποίηση του λαού. Ενός πολέμου, που σε αντίθεση με το μέτωπο των επιτιθέμενων, βρίσκει το λαό χωρίς μετωπική οργάνωση, με ηγεσίες και μορφώματα επικίνδυνα αναντίστοιχα των περιστάσεων.

Το πρόβλημα αυτό εκφράζεται και ως «κρίσης ιδεολογικοπολιτικής εκπροσώπησης». Η ραγδαία ενεργοποίηση και ριζοσπαστικοποίηση του λαού δυσκολεύεται ή αδυνατεί να βρει άμεση πολιτική έκφραση στους πολιτικούς φορείς του μεταλλαγμένου φάσματος, ενός φάσματος ιδιαζόντως αγκυλωμένου στον «κοινοβουλευτικό κρετινισμό», στην απολυτοποίηση των κοινοβουλευτικών παιγνίων σε ένα φάσμα αρκετά «εξημερωμένου» ριζοσπαστισμού, σε πρακτικές μακροχρόνιας –έστω και ριζοσπαστικής- διαχείρισης της διαμαρτυρίας εντός του συστήματος.

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΜΑΚΡΥ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΠΗΓΗ: ΔΡΟΜΟΣ (21/4/2012)

Του ΛΕΩΝΙΔΑ ΣΑΚΛΑΜΠΑΝΗ

Παρακράτος, κρυφές χρηματοδοτήσεις και πολλά άλλα συνθέτουν το παζλ του νεοναζιστικού μορφώματος.

''Και φυσικά είναι σύμπτωση ότι θα παρουσιάσουμε τα ψηφοδέλτιά μας την 21η Απριλίου. Όλες τις εκδηλώσεις μας τις κάνουμε το Σάββατο, έτσι έτυχε και η συγκεκριμένη μέρα έπεσε Σάββατο. Δεν έχω πρόβλημα και δεν θα το κρύψω, συμφωνούμε σε πολλά με την 21η Απριλίου''.(Νίκος Μιχαλολιάκος, στον τηλεοπτικό σταθμό Κόντρα, Πέμπτη 19 Απριλίου 2012)

Τον Γενάρη του 2011 η Χρυσή Αυγή καταλαμβάνει, για πρώτη φορά στην ιστορία της, μία θέση στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου της Αθήνας. Ο «φίρερ» της, όπως τον αποκαλούν οι φίλοι και «συναγωνιστές του», από τις πρώτες μέρες προκαλεί. Σε μία αντιπαράθεσή του σηκώνεται και γεμάτος τιμή και καμάρι χαιρετά ναζιστικά μέσα στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου. Το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής μέχρι και το 2010 παρέμενε στο εκλογικό περιθώριο. Τα αστικά ακροδεξιά κόμματα με τον «στρογγυλεμένο» λόγο ήταν αυτά που έπαιρναν το πλειοψηφικό μέρος των συντηρητικών-εθνικιστικών ψήφων.

ΝΕΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΚΡΑ

ΑΜΕΙΛΙΚΤΕΣ ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΤΟΥ 2ΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ. ΕΜΠΑΙΖΟΥΝ ΤΟ ΛΑΟ ΜΕ ΨΕΥΔΟ-ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ Α. ΣΑΜΑΡΑΣ ΚΑΙ Ε. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ!

Απολύσεις από το Δημόσιο και νέες μειώσεις αποδοχών για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους-πέραν των ειδικών μισθολογίων- δρομολογούνται αμέσως μετά τις εκλογές, από τον προσεχή Ιούνιο, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος για τις περικοπές ύψους 11,5 δισ. ευρώ, που προβλέπει η νέα δανειακή σύμβαση!

Παρά τις διαβεβαιώσεις, που δίνονται στην προεκλογική περίοδο, η μισθολογική δαπάνη στο δημόσιο τομέα, με οποιοδήποτε τρόπο πρέπει να μειωθεί κατά 1% του ΑΕΠ ή κατά 2,06 δισ. ευρώ, στη διετία 2013-2014, που σημαίνει ετήσια εξοικονόμηση κατά 1 δισ. ευρώ.

10 χαράτσια έρχονται μετά τις κάλπες

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

του Θ. Παναγόπουλου

Ούτε ένα ούτε δύο, αλλά συνολικά 10 διαφορετικά φορολογικά χαράτσια θα κληθούν να πληρώσουν μετά τις εκλογές περίπου 5,5 εκατομμύρια Έλληνες φορολογούμενοι. Η προεκλογική... “περίοδος χάριτος” παραχωρεί τη θέση της στις έκτακτες εισφορές, στο τέλος επιτηδεύματος, στον φόρο εισοδήματος και έτσι, αντί για την παραδοσιακή μετεκλογική “ευφορία” προηγούμενων εκλογικών αναμετρήσεων, από την 7η Μαΐου ξεκινά η μετεκλογική... “εφορία”.

Τα χαράτσια που θα κληθούν να πληρώσουν από τις επόμενες ημέρες των εκλογών τα ελληνικά νοικοκυριά είναι απόρροια των δύο Μνημονίων που έχει υπογράψει ως τώρα η κυβέρνηση με την τρόικα και αναμένεται να πλήξουν όλα τα εισοδήματα ακόμη και αν πρόκειται για οικογένειες είτε των μισθωτών είτε των συνταξιούχων είτε των αυτοαπασχολούμενων είτε των αγροτών.

Διάλογος: Για ποια Ευρώπη;Κώστας Λαπαβίτσας- Μισέλ Ισόν (β΄)

ΠΗΓΗ: contramee

Μια αριστερή στρατηγική για την Ευρώπη[1]
Απάντηση στον Μισέλ Ισόν

Του Κώστα Λαπαβίτσα*

Κρίση και λιτότητα

Οι ρίζες της αναταραχής στην Ευρώπη βρίσκονται στην παγκόσμια κρίση που άρχισε το 2007. Για να το θέσουμε συνοπτικά, η πτώχευση της Lehman Brothers το Σεπτέμβρη του 2008 δημιούργησε μια τραπεζική κρίση, που οδήγησε σε παγκόσμια ύφεση. Οι Ευρωπαϊκές οικονομίες χτυπήθηκαν από τις εξαγωγές που κατέρρεαν και την σύναψη πιστωτικών συμβάσεων. Το χειρότερο απεφεύχθη μέσω της κρατικής παρέμβασης, εν μέρει με τη στήριξη των τραπεζών, εν μέρει με την διατήρηση της συνολικής ζήτησης . Αλλά η κρατική παρέμβαση οδήγησε στο επόμενο και σοβαρότερο στάδιο της κρίσης, αυτό του δημόσιου χρέους. Και όσο η κρίση του δημοσίου χρέους γίνονταν βαθύτερη, τόσο απειλούσε με την αναθέρμανση της τραπεζικής κρίσης.

Διάλογος: Για ποια Ευρώπη; Μισέλ Ισόν - Κώστας Λαπαβίτσας (α΄)

ΠΗΓΗ: Contramee

Ο Μισέλ Ισόν παίρνει μέρος στο διάλογο για τον τρόπο με τον οποίο η ευρωπαϊκή Αριστερά πρέπει να απαντήσει στην οικονομική κρίση και υποστηρίζει ότι η εγκατάλειψη του ευρώ στην παρούσα συγκυρία δεν αποτελεί ορθή επιλογή για τις χώρες της ευρωζώνης

Του Μισέλ Ισόν*

Οι συνέπειες της παγκόσμιας κρίσης επιδεινώθηκαν λόγω των εξελίξεων στην Ευρώπη. Επί τριάντα χρόνια, ο καπιταλισμός ξεπερνούσε τις αντιφάσεις του μέσω μιας τεράστιας συσσώρευσης ανύπαρκτων δικαιωμάτων επί της παραγόμενης υπεραξίας. Η κρίση απείλησε να τα καταστρέψει και γι’ αυτό οι αστικές κυβερνήσεις αποφάσισαν να τα υπερασπιστούν, ισχυριζόμενες ότι αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να σώσουμε τις τράπεζες. Ανέλαβαν, λοιπόν, τα χρέη των τραπεζών χωρίς να ζητήσουν απολύτως τίποτα σε αντάλλαγμα, ενώ αυτό που θα μπορούσαν να κάνουν ήταν να θέσουν συγκεκριμένους όρους για τη διάσωσή τους. Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να καταργήσουν τα κερδοσκοπικά εργαλεία του χρηματοπιστωτικού τομέα και να κλείσουν τα παραθυράκια των φοροαπαλλαγών. Θα μπορούσαν, επίσης, να είχαν υποχρεώσει τις τράπεζες να αναλάβουν την ευθύνη για ένα μέρος του δημόσιου χρέους που δημιουργήθηκε λόγω της διάσωσής τους.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ VPRC

ΦΟΥΝΤΟ ΝΔ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ! ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΖΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ 151 ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ!

Τα βασικά σημεία της δημοσκόπησης της VPRC για λογαριασμό του Kontra Channel η οποία είναι και η τελευταία που δημοσιοποιείται στη προεκλογική περίοδο.

Αυξητική είναι η τάση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, που καταγράφεται ως τρίτο κόμμα. Οι Οικολόγοι Πράσινοι παρουσιάζουν μικρή άνοδο και φλερτάρουν με την είσοδό τους στη Βουλή.

Το ΛΑΟΣ παλεύει για να διατηρήσει τη θέση στο κοινοβούλιο, ενώ το ποσοστό της Δράσης αυξάνεται και πλέον το κόμμα του Στέφανου Μάνου βρίσκεται πάνω από τη Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη.

Εν τω μεταξύ ως «καταλληλότερη κυβέρνηση συνεργασίας» παρουσιάζεται μία κυβέρνηση Αριστερών κομμάτων, ενώ «καταλληλότερος πρωθυπουργός» είναι για ακόμη μία φορά ο «κανένας».

Ειδικότερα σύμφωνα με την VPRC η εκλογική επιρροή της ΝΔ βρίσκεται στο 23%, ενώ του ΠΑΣΟΚ στο 14%. Ακολουθούν ΣΥΡΙΖΑ με 13,5%, ΚΚΕ με 11,5%, Ανεξάρτητοι Έλληνες με 8,5%, Δημοκρατική Αριστερά με 8%, Χρυσή Αυγή με 6,5% και ΛΑΟΣ και Οικολόγοι Πράσινοι με 3%.

PSI: Στοιχηματίζοντας στην εξαθλίωση ενός λαού

Λεωνίδας Βατικιώτης

Οργή και αγανάκτηση προκάλεσε στην Γερμανία επενδυτικό προϊόν που είχε δημιουργήσει η Deutsche Bank στο οποίο οι επενδυτές πλούτιζαν όσο περισσότεροι από ένα δείγμα 500 ανωνύμων Αμερικανών, οι οποίοι προσφέρονταν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα εθελοντικά, πέθαιναν πριν την ώρα τους. Νωρίτερα δηλαδή από το προσδόκιμο ζωής. Στην αντίθετη περίπτωση, όταν τα μέρη του «δείγματος» εγκατέλειπαν τον μάταιο τούτο κόσμο αργότερα, τα κέρδη πήγαιναν στην «μάνα», την τράπεζα. Καθαρές δουλειές, χωρίς ψιλά γράμματα. Ωστόσο, η αποκάλυψη των λεπτομερειών του επενδυτικού χαρτοφυλακίου Kompass Life 3, όπως αποκαλούταν το πρόγραμμα, και οι αντιδράσεις που ακολούθησαν οδήγησαν στον πρόωρο τερματισμό του και την αποζημίωση των συμμετεχόντων με το 100% του κεφαλαίου τους. Η δε γερμανική τράπεζα παραδέχτηκε πως «το προϊόν δύσκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί συμβατό με τις αξίες μας, ιδίως όσες ισχύουν στον τομέα της προστασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας».

Εκλογές - τομή στη ζωή όλων

Γιώργου Δελαστίκ

Από το "Έθνος" 21/4/2012

Ζωτικής σημασίας για το βιοτικό επίπεδο εκατομμυρίων Ελλήνων θα είναι το αποτέλεσμα των πρόωρων βουλευτικών εκλογών της μεθεπόμενης Κυριακής. Ο κυρίαρχος λαός καλείται να αποφασίσει αν επιθυμεί τη συνέχιση της εφαρμοζόμενης πολιτικής του μνημονίου, που τον εξοντώνει οικονομικά, ή αν τάσσεται υπέρ της ανατροπής της. Το τίμημα θα είναι βαρύτατο σε οποιαδήποτε επιλογή. Το δικαίωμα της επιλογής όμως ανήκει αποκλειστικά και κυρίαρχα στον ελληνικό λαό, ο οποίος άλλωστε θα υποστεί τις συνέπειες της απόφασής του. Το σημαντικότερο πάντως είναι ότι τώρα το εκλογικό σώμα δεν δικαιούται να επικαλεστεί οιαδήποτε δικαιολογία άγνοιας. Τα κόμματα έχουν χωριστεί καθαρά σε μνημονιακά (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, Ντόρα) και αντιμνημονιακά (όλα τα υπόλοιπα).

ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Αφότου ενέσκηψε η κρίση, υπήρξε μια εκδοτική έκρηξη στο πολιτικό και οικονομικό βιβλίο. Πολλά από τα βιβλία αλλά και τα άρθρα που κυκλοφόρησαν, επιχείρησαν να δώσουν ερμηνεία στην καπιταλιστική κρίση. Παράλληλα, όμως, με τις κλασικές ή λιγότερο κλασικές ερμηνείες, προέκυψαν δεκάδες ερωτήματα που σχετίζονταν με «τεχνικά» ζητήματα. Τα δελτία ειδήσεων πλημμύρισαν με όρους που ο κόσμος για πρώτη φορά άκουγε ή σε κάθε περίπτωση δεν ήξερε το περιεχόμενό τους.
Σήμερα η ανάγκη για αποσαφήνιση τέτοιων όρων είναι επείγουσα, αφού στο βαθμό που κατανοούμε το τι σημαίνουν, καταλαβαίνουμε και τη λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος, το μηχανισμό της κρίσης, τον τρόπο κάρπωσης της υπεραξίας κ.ά.
Κάνουμε, λοιπόν, μια πρώτη προσπάθεια να προσεγγίσουμε κάποια από αυτά τα «τεχνικά» ζητήματα, συζητώντας με τον Σταύρο Μαυρουδέα, καθηγητή Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Του υποβάλαμε ορισμένες ερωτήσεις τις οποίες και παρουσιάζουμε (σε δυο συνέχειες) μαζί με τις απαντήσεις που δόθηκαν.

Το μεγάλο μας τσίρκο

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ INPRECOR 18 4 2012

Ο Χριστός σταυρώθηκε και αναστήθηκε γι’ ακόμα μια χρονιά και κάπως έτσι μπήκαμε και τυπικά στην προεκλογική περίοδο. Μετά από πολλά μπρος-πίσω, τη Μεγάλη Τετάρτη -ημέρα του μυστικού δείπνου κατά τας γραφάς- ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε την ολοκλήρωση του θεάρεστου και εθνοσωτήριου έργου της κυβέρνησής του και γνωστοποίησε ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν στις 6 Μαΐου.

Στολίστηκαν οι ξένοι τραπεζίτες, ξυρίστηκαν οι Έλληνες μεσίτες

Ο Λουκάς Παπαδήμος δεν παρέλειψε ως εθναπόστολος να μας προτρέψει να ψηφίσουμε τα κόμματα που στήριξαν την κυβέρνησή του και κυρίως το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. «Είμαι σίγουρος ότι ως κοινωνία -είπε μεταξύ άλλων- θα επενδύσουμε στη δημιουργία και όχι στην αποδόμηση. Αυτό σημαίνει να επιλέξουμε το δρόμο που διασφαλίζει τη θέση της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ευρώ. Το δρόμο της δημοσιονομικής εξυγίανσης και των διαρθρωτικών αλλαγών». Και κάπως έτσι οι πολυπόθητες για πολλούς εκλογές, που πέρασαν από 40 κύματα, τουλάχιστον προκηρύχτηκαν.

Guardian: Η γερμανική υποκρισία για τις αμυντικές δαπάνες

20/04/2012

Το ρόλο που έχουν παίξει οι αγορές οπλικών συστημάτων από τη Γερμανία και τη Γαλλία, στη συσσώρευση... του ελληνικού δημόσιου χρέους, εξετάζει η εφημερίδα Guardian, μεταφέροντας εκτιμήσεις Ελλήνων πολιτικών και ειδικών που μιλούν για «υποκριτική στάση» από το Βερολίνο και το Παρίσι.

«Η πραγματικότητα στον τομέα πώλησης όπλων στην Ελλάδα δεν κολακεύει τη Γερμανία» σχολιάζει η εφημερίδα, παραθέτοντας στοιχεία που δίνει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης.

Σύμφωνα με αυτά, σχεδόν το 15% των εξαγωγών οπλικών συστημάτων της Γερμανίας καταλήγει στην Ελλάδα, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τις γαλλικές εξαγωγές όπλων βρίσκεται στο 10%. Ο κ. Παπαδημούλης σημειώνει ότι «ακόμα και μετά το ξέσπασμα της κρίσης, Γερμανία και Γαλλία προσπάθησαν να πουλήσουν ακριβά οπλικά συστήματα στην Ελλάδα, η οποία δαπανά για την άμυνα διπλάσια από κάθε άλλη χώρα-μέλος της ΕΕ».

Η εφημερίδα αναφέρεται στη συμφωνία για τα γερμανικά υποβρύχια και στην αφιέρωση του 4% του ελληνικού ΑΕΠ για την άμυνα έναντι μέσου όρου 2% στην ευρωζώνη. «Αιτία για αυτό είναι η θεωρούμενη απειλή που συνιστά η Τουρκία για την ασφάλεια της χώρας» επισημαίνεται.

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 6ης ΜΑΗ

ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ, ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ

ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ

Ερ.: Έχετε πει επανειλημμένα ότι αυτές οι εκλογές της 6ης Μαϊου είναι εκλογές στρατηγικού προσανατολισμού. Τι ακριβώς εννοείτε;

Π.Λ.: Οι εκλογές αυτές είναι προφανές ότι δεν είναι συνηθισμένες. Αντίθετα, θα έλεγα ότι μπορούν να επηρεάσουν σοβαρά είτε σε μια κατεύθυνση χειραφέτησης και προοδευτικής ανατροπής είτε σε ένα δρόμο νέας βαρβαρότητας και καταστροφής το μέλλον της χώρας για δεκαετίες.

Ίσως από την άποψη της στρατηγικής σημασίας τους και μόνο αυτής, μοιάζουν με τις εκλογές του Μάρτη του 1946.

Το πραγματικό (και κρίσιμο) διακύβευμα των εκλογών

Αναδημοσίευση από seisaxthiablog

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Οι επικείμενες εκλογές δεν είναι απλά οι πιο κρίσιμες στην μεταπολίτευση, αλλά, θα μπορούσε βάσιμα να υποστηριχθεί, και για όλη τη μεταπολεμική Ιστορία της Χώρας. Ο βαθμός όμως κρισιμότητας των εκλογών είναι απόλυτη συνάρτηση του ποιο θεωρούμε ότι είναι το διακύβευμά τους. Και αυτό, κάθε άλλο παρά σαφές είναι, εφόσον άλλο σχεδόν είναι το διακύβευμα αυτό για κάθε εκλογική παράταξη—αν περιοριστούμε μόνο σε αυτές αρχικά και δεν αναφερθούμε και στις παρατάξεις που δεν μετέχουν στις εκλογές και συνιστούν αποχή.

Κ. ΛΑΠΑΒΙΤΣΑΣ: «ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΟΣ»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ Θ. ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟ*

Παρατίθεται στη συνέχεια η συνέντευξη του Κ. Λαπαβίτσα στον δημοσιογράφο Γ. Κεσσόπουλο, για λογαριασμό του site www.thinkfree.gr:

Ο Κώστας Λαπαβίτσας είναι από τους πρωτεργάτες της αμφισβήτησης της μνημονιακής πολιτικής. Καθηγητής οικονομικών στη Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Μελετών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, είναι ο άνθρωπος που διατύπωσε την πρόταση το Λογιστικό Έλεγχο του δημόσιου χρέους το καλοκαίρι του 2010, λίγες μόλις εβδομάδες μετά την... ψήφιση του πρώτου Μνημονίου. Τo φθινόπωρο του 2010 οργανώθηκε και η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου επί του ελληνικού δημόσιου χρέους (www.elegr.gr) αποκτώντας μεγαλύτερη ώθηση με αφορμή σχετική πρόταση για τη συγκρότησή Ε.Λ.Ε από την ανεξάρτητη βουλευτή Σοφία Σακοράφα στο βήμα της Βουλής, κατά τη συζήτηση για τον κρατικό προϋπολογισμό, το Δεκέμβρη του 2010. Έκτοτε έχει αγκαλιάσει και έχει στηριχθεί από ένα πολύ ευρύτερο κοινό που μάχεται ενάντια στο Μνημόνιο και τις εξοντωτικές πολιτικές λιτότητας που επιβάλλουν κυβέρνηση – ΔΝΤ – ΕΕ.

Συναντηθήκαμε με τον Κ. Λαπαβίτσα τη Μεγάλη Τετάρτη, λίγες ώρες πριν την ανακοίνωση της ημερομηνίας των εθνικών εκλογών από τον Λ. Παπαδήμο. Διαβάστε τι μας είπε για τις εθνικές εκλογές, για την ένταση της κοινωνικής αντίδρασης και την έλλειψη επαρκούς πολιτικής αντιστοίχισης, για τα μνημόνια, για το λογιστικό έλεγχο και την ανάγκη ηγεσίας για την Ελλάδα, για τη σημασία του κατακερματισμού των κομμάτων, για την ΕΛΕ και την σαλονικιώτικη πρωτοβουλία «Χωρίς χρέος, χωρίς ευρώ».

Μυστικά και ψέματα των καθεστωτικών οικονομολόγων

Του Ηλία Ιωακείμογλου

Ο Τόμσεν και τα «άλλα παιδιά» της Τρόικας (όπως τους αποκαλεί η κ. Τρέμη όταν χάνει τον έλεγχο) δεν χάνουν ευκαιρία να τονίζουν ότι οι μισθοί στην Ελλάδα είναι υψηλοί συγκρινόμενοι με την παραγωγικότητα της εργασίας και συνεπώς, πρέπει να δοθεί έμφαση στις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, για να γίνει πιο ευέλικτη. Περιμένουν, λένε, ότι έτσι θα μειωθούν οι τιμές, θα αυξηθούν οι εξαγωγές, άρα η παραγωγή και η απασχόληση. Δεν αποκλείουν, βεβαίως, και τις νομοθετικές παρεμβάσεις, προκειμένου να μειώσουν απευθείας τους ονομαστικούς μισθούς.

Τα οικονομικά του Τόμσεν συνοψίζονται στα φτωχά ιδεολογήματα που οι μεγαλο-δημοσιογράφοι των καναλιών χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη για την παραγωγή τρομοκρατικών σεναρίων. Θα ήταν, όμως, άδικο να έχουμε μεγαλύτερες απαιτήσεις από τον Τόμσεν που είναι ένας απλός εκτελεστής. Πίσω όμως από τον εκτελεστή βρίσκεται ο γκουρού, ο επικεφαλής των οικονομολόγων του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ.

John Holloway: Ναι, έχετε δίκιο, είμαστε τεμπέληδες και θα παλέψουμε για το δικαίωμά μας στην τεμπελιά

REBEL  8/4/2012  www.rebelnet.gr

Για μένα είναι πραγματικά ευχάριστο αλλά και λίγο τρομακτικό να βρίσκομαι εδώ μαζί σας, επειδή στην πραγματικότητα είναι η πρώτη φορά που μιλάω στην καρδιά της σατανικής αυτοκρατορίας. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω θερμά τους φρουρούς της πύλης στο αεροδρόμιο χτες που με άφησαν να μπω και να σας επισκεφθώ σ’ αυτή τη γη της «ελευθερίας», που μου επέτρεψαν να έρθω να σας δω στη φυλακή σας. Ίσως με άφησαν να περάσω επειδή δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει μια ανταρσία στη φυλακή, μια εξέγερση στην καρδιά της αυτοκρατορίας.

Τι εστί Τράπεζα σήμερον

aformi | 15 Απριλίου 2012 | 1 σχόλιο

Tου Γιάννη Βαρουφάκη

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχαν ιδιωτικές τράπεζες που λειτουργούσαν ως κανονικές επιχειρήσεις. Που έπαιρναν δηλαδή ρίσκο και είτε, εφόσον τους «έβγαινε», κέρδιζαν είτε, όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν «κατ’ ευχήν», διακινδύνευαν την ύπαρξή τους. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι.

Τέτοιες τράπεζες σήμερα δεν υπάρχουν. Σήμερα οι «ιδιωτικές» τράπεζες, παγκοσμίως, αποτελούν έναν παραπλανητικό ευφημισμό. Ιδίως μετά το Κραχ του 2008, οι τράπεζες λειτουργούν ως μορφώματα που συνδυάζουν τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, αποτελώντας έτσι βαρίδια που τραβάνε τις κοινωνίες και τις αγορές μαζί τους στον πυθμένα ενός ωκεανού ζημιών και χρέους.

Αυτές τις μέρες, που μια υπό προθεσμία (και υπό αμφιλεγόμενη νομιμοποίηση) κυβέρνηση «διαπραγματεύεται» την λεγόμενη επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, καλό είναι να θυμηθούμε τι εστί τράπεζα την σήμερον. Για να το θυμηθούμε όμως αυτό, χρειαζόμαστε μια αναδρομή στο ιστορικό του πώς φτάσαμε εδώ που είμαστε.

«Το διεθνές καπιταλιστικό σύστημα και η συνεχιζόμενη επικαιρότητα της θεωρίας του ιμπεριαλισμού»

του Σταύρου Δ. Μαυρουδέα

Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Τμήμα Οικονομικών

Ι. Ιμπεριαλισμός και «παγκοσμιοποίηση»

Η εισβολή στο Ιράκ έφερε, με τον πιο τραγικό τρόπο, ξανά στο προσκήνιο το ζήτημα του ιμπεριαλισμού. Προηγουμένως, το ζήτημα αυτό είχε – από πολλές πλευρές και ιδιαίτερα τους ορθόδοξους αλλά και ριζοσπάστες οπαδούς της θεωρίας της παγκοσμιοποίησης – επιχειρηθεί να εξοβελισθεί ως ξεπερασμένο από την ιστορική εξέλιξη. Αξίζει κανείς να θυμηθεί το κλίμα των σχετικών συζητήσεων στην περίοδο της διάλυσης και του πολέμου στην Γιουγκοσλαβία. Τότε, από πολλές πλευρές όλου του πολιτικού και του θεωρητικού φάσματος, είχε υποστηριχθεί ότι η γιουγκοσλαβική κρίση ήταν αποτέλεσμα εσωτερικών αντιθέσεων και ιδιαίτερα της περίπου αυτοφυούς ανάδυσης τοπικών εθνικισμών και δεν έπαιζαν κανένα ρόλο ξένες μεγάλες δυνάμεις. Στις πιο φαιδρές εκδοχές μάλιστα αυτής της προσέγγισης περίπου υποστηριζόταν ότι οι ξένες δυνάμεις ενεπλάκησαν ακουσίως[1]. Είναι σαφές ότι η αμερικανική εισβολή στο Ιράκ έπληξε σοβαρά όλες αυτές τις αντιλήψεις με τον ρητό αλλά και ταυτόχρονα ειρωνικό τρόπο που σοβαρά ιστορικά γεγονότα απαξιώνουν περίπου εν ριπή οφθαλμού μέχρι πρότινος κραταιές θεωρίες.