ΕΡΤ: Η απεγνωσμένη ανάγκη να ηττηθεί ο Σαμαράς

 

Στάθης Κατσούλας

Το σημαντικότερο πράγμα που κρίνεται τις επόμενες ώρες στην ΕΡΤ δεν είναι οι απολύσεις 2.650 εργαζόμενων. Δεν είναι καν η ύπαρξη της δημόσιας τηλεόρασης. Είναι η απεγνωσμένη ανάγκη να σημειωθεί ήττα της κυβέρνησης και μια νίκη του κινήματος. Γιατί αν δεν υπάρξει μια τέτοια νίκη, η επόμενη μέρα θα έχει μεγαλύτερη απόγνωση και απογοήτευση για όλους.

Για αυτό ακριβώς δεν πρόκειται για θέμα των εργαζόμενων της ΕΡΤ ούτε καν για θέμα του εργατικού κινήματος και των συνδικάτων. Έχουμε τον ορισμό του κεντρικού πολιτικού και κοινωνικού αγώνα. Κεντρικότερου δεν γίνεται. Η σειρά του καθένα έρχεται με μαθηματική ακρίβεια και το σοκ και δέος που εφαρμόστηκε στην περίπτωση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης πρέπει να διαλύσει τις τελευταίες αυταπάτες. Ο άνθρωπος όσο ζει ελπίζει, αλλά εδώ και καιρό η ελπίδα δεν είναι να τη σκαπουλάρει ο καθένας μας ατομικά και μόνος του. Το μνημόνιο είναι όπλο μαζικής καταστροφής, μόνο που δεν σκοτώνει μια και έξω. Σκοτώνει διαδοχικά, επιστημονικά, κατακερματίζοντας τα θύματα. Δεν θα γλυτώσει κανείς σκύβοντας το κεφάλι ή προσευχόμενος να ξεφύγει από τον οδοστρωτήρα.

Είναι προφανές ότι θα ακούσουμε τον οχετό της ΝΔ για τα σημεία και τα τέρατα, τα σκάνδαλα και την αδιαφάνεια, τη ρεμούλα και τις μίζες που χαρακτηρίζουν την ΕΡΤ. Ο οχετός αυτός θα κρύβει και αλήθειες. Μισές αλήθειες καθώς η λαϊκή οργή πρέπει να αφορά πρώτα από όλους αυτούς που δημιούργησαν το σκάνδαλο. Αν η ΝΔ θέλει να διορθώσει τα κακώς κείμενα στην ΕΡΤ, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει είναι να δέσει μια πέτρα στο λαιμό της (και στο λαιμό του ΠΑΣΟΚ) και να πάει να φουντάρει στον Σαρωνικό. Αφού φουντάρουν και οι δύο, ίσως εξιλεωθούν (στην άλλη ζωή) για τα όργια αδιαφάνειας, διαφθοράς, κομματισμού, πελατειακών σχέσεων και εξάρτησης που δημιούργησαν όχι μόνο στην ΕΡΤ αλλά σε όλο το δημόσιο τομέα.

Πριν τρία χρόνια και κάτι, τρεις μέρες πριν την υπαγωγή της χώρας στην τρόικα, λίγες δεκάδες εκπαιδευτικοί “εισβάλαμε” στην ΕΡΤ επιδιώκοντας να σπάσει η συνωμοσία σιωπής των ΜΜΕ για το επερχόμενο μνημόνιο. Η αντιμετώπιση ήταν τα ΜΑΤ. Στους τηλεοπτικούς δέκτες ο αγωνιζόμενος λαός δεν έχει καμιά πρόσβαση, παρά μόνο περιστασιακά. Ας μην τσουβαλιάζουμε όμως τον εργαζόμενο σε ένα Μέσο με τους παλιάτσους και τους Λιάτσους. Κι ας μην μετράει ο καθένας σήμερα, την αλληλεγγύη που του έδειξε χθες κάποιος άλλος κλάδος. Με το μέτρημα και τη σύγκριση δεν γίνεται προκοπή. Μόνο με τη δράση.

Τώρα είναι η ώρα να πέσει η χούντα όπως έπεσε το σήμα της ΕΡΤ. Τώρα είναι η στιγμή της καταγγελίας του προέδρου της Ελληνικής “Δημοκρατίας”. Τώρα είναι η στιγμή της αποχώρησης των βουλευτών της αντιπολίτευσης από την -ούτως ή άλλως- καταργημένη Βουλή. Τώρα είναι η ώρα οι δηλώσεις και τα λόγια της Αριστεράς να δώσουν τη θέση τους στο κάλεσμα κατάληψης του ραδιομέγαρου και των παραρτημάτων της ΕΡΤ, και με πλήρη και χωρίς επιφύλαξη πολιτική κάλυψη, να μετατραπούν σε νέα Πολυτεχνεία. Τώρα είναι ώρα να υποστεί ήττα η συγκυβέρνηση. Η ΕΡΤ τις τελευταίες ώρες της ύπαρξής της, μας έδωσε αυτή την πολύ μεγάλη και σημαντική δυνατότητα.